Gastgezin

18 juli

Vandaag is het de grote dag. Iedereen vertrekt vandaag naar zijn of haar gastgezin.

Er zijn 3 andere mensen die net als ik naar Sorsogon zullen gaan.

Valerio uit Italië, Aili uit Groenland en Jule uit Duitsland. Valerio (bijnaam: Vavvo) en Aili zullen naar dezelfde school gaan als ik. Jule zal vrijwilligerswerk doen in Buenavista Surf Camp. 

Om 9u30 steeg ons vliegtuig op. De vlucht duurde niet zo lang. Eventjes later kwamen we aan in Legazpi. Vanuit het vliegtuig zagen we de prachtige Mayon Volcano. Toen we aankwamen moesten we afscheid nemen van de andere mensen die in Legazpi zullen blijven. We stapten in de auto en een uurtje later kwamen we aan in Sorsogon City. We aten eerst in de Mc Donalds en daarna konden we eindelijk onze gastfamilies ontmoeten!!

Eerst gingen we naar de gastfamilie van Aili en Jule en dan was het aan mij. Ik was super zenuachtig. 

Toen ik aankwam bij ons huisje stond mijn mama en mijn papa al buiten op mij te wachten. Ik werd heel warm ontvangen. Ik was zo opgewonden dat ik bijna mijn valies was vergeten :D.

Ik kreeg eerst een rondleiding in het huisje. Het is een klein, gezellig huisje. Mijn kamer is niet zo groot en heeft roze muren maar daar zal ik wel aan wennen. 

Even later kwamen mijn twee zussen thuis en dan kon ik ook met hen kennismaken. Dan gaf ik ze mijn Belgische cadeautjes. Ze waren er heel blij mee.

Ik was zo moe dat ik daarna meteen ben gaan slapen.

19 juli

De volgende dag ben ik met mijn vader naar het brandweerstation geweest. Daar werkt hij. Ik heb ook kennis gemaakt met zijn collega's. Daarna nam hij mij mee naar één van de vele stranden hier. Het was er super mooi. Compleet verschillend dan het strand in België. Ik had het hele strand voor mij alleen ;).

20 juli

Vandaag zijn ik, Vavvo en Aili naar het museum in Sorsogon geweest. Daarna zijn we naar de school geweest. Dat moment zal ik me altijd herinneren.

We kwamen toe en IEDEREEN was aan het kijken naar ons. Er was een soort van optreden aan de gang, maar dat vonden ze blijkbaar niet zo interessant meer. We waren precies bekende popsterren. We gingen naar het bureau van de directrice en stelden onszelf voor. Daarna gingen we eventjes kijken naar het optreden. Je kan je het haast niet voorstellen: IEDEREEN was aan het gillen en ze namen foto's van ons. Ze noemden me zelfs Ed Sheeran. Op dat moment waren er twee meisjes aan het zingen. Ze kwamen naar ons en ze namen ik en Vavvo mee naar het podium. Super genânt! Na het liedje kregen we een elk een stoel en konden we naast het podium zitten. Na enkele acts gingen we weer weg.

We gingen dan naar de Rompeolas Sorsogon City, een pier die heel populair is bij de jongeren van Sorsogon. We hebben er met een bootje gevaren in de zee tijdens de zonsondergang. Prachtig!!

Dan aten we er nog een "snack". Iets zoals een avondmaal, maar dat was het niet. Het avondmaal moest nog komen. Je kan niet geloven hoeveel de Filipino's eten!

Voor de rest van de week heb ik vooral gerust. Door alle nieuwe dingen heb ik meer slaap nodig.